Kirpiklerden yaş süzülür, canan nerdesin?
Gönül, telaşlı özlerken seni;
Cana hüznün yayıldı, canan nerdesin?
Yollar uzuyor gittikçe, ayaklarda yok derman,
Sudan çıkartılmış balığın; umudu yorgun.
O Şehri, senle güller kaplamıştı hoş tınılarınla!
Bazen diyorum kendime, neden geldim dünyaya
Şakamıydım gerçek mi "nisan bir'in" sabahında ?
Çisil çisil yağmur yağarken; hüzünlü bulutlar varmış
Çiçekler açmış güller kızarmış, tabiat canlanmış...
Nedim seslenir; bülbülün sesi, gülün tebessümüyle;
Hoş geldin, yanan dağların olduğu vefasız dünyaya,
Nostalji esen bir hayatın içinde yürüyorum
Loş ışıklı antik evlerin sokağında bekliyorum.
Yaprak gibi savrulduk bir o yana bir bu yana
Kuşlar gibi özgür olamadık, o günden sonra
Rüzgar gibi estik sert deli ve çılgınca n'oldu
Gönlümüz serinlenmedi, o günden sonra...
Lal olmuşuz, suskunluğumuz hakim etrafa
Canında akan pozitif kan oldum
Önünde yürüdüğün, yol oldum
Derdine derman, dilinde söz oldum
Yandım bittim, yanında köz oldum
Lakin çiğnendim, yolunda toz oldum!
(2009 Nisan)
Tutulduğum yıllardı, 2003 ün kasım aralık ayları.
Bu güz, kış ayları bana bahar gibiydi sanki...
Kardelenin karı delipte çiçek açması gibi farklı tezahürler olmuştu.
O yıllarda aşkın kucağına düşmüş sevgi yolunda yol alıyor, lale devrini yaşıyordum.
Zemheri ayında kar tipisinin olduğu soğuk bir gündü, o gün beyaz bir gülü vermek için saatlerce beklerken saçıma yağan kar 4 cm olmuş, yağan kar başımda buz tutmuştu.
O gün hasta olsamda etkisizdi çünkü ben Ağustosu yaşıyordum!
"Sevdiğiniz, sevdiklerinizin ismini isimlerini 'Sahillere' yazmayın,
Birr dalga gelir siler götürür...
-Kalbinizin kuytu bir köşesine yazın,
Vakti gelince istediğiniz zaman alır götürür!
(filizlenir)"
( /Yasin/ )
Resmini ellerim yırttı bilmeden!
Ah taktım yine bu ellere...
Yırtmasaydı seni, savurmasaydı yellere,
İnleyen gönül intizar edemez ki;
Ellerini tutup, bırakmayan bu ellere!
Ruhuma çizilmiş resmin; müteessir bakar!
Al sevdiğim kalbimi, yerlere atma
Küçümseyip de sakın yabana atma
Kollarımı açtım sana ellere kaçma
Sevdan ile kavruldum, külüme bakma!
(2010)
Aşk ile sana meftun oldum olalı
Canımı canında bıraktım çoktan
Gülen gözleri mi, senle yitirdim
Hicranın özümde ağlaşır böyle
(2010)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!