Yaşım elliyi aştı Şiiri - Mikdat Bal

Yaşım elliyi aştı, dünya ne işe yarar
İhtiyarlık çatınca insan gençliği arar
Artık telafi olmaz kalıcıdır bu zarar
İlkbahar, yaz, son bahar, geldim ömrün kışına
Ayak uyduramadım hayatın akışına

Bu hayata, başlarken bildiğim bir şey yoktu
Bu hal yirmi yıl sürdü bilmediklerim çoktu
Beni annemle babam, dünya evine soktu
Hayat zorluklarıyla olmamışken aşina
Başladım tırmanmaya hayatın yokuşuna

Bilmediğim bir yolda, nice engelden aştım
Her engelde sarsıldım, her bir engelde şaştım
Bazısında sabrettim,Bazen köpürdüm taştım
İnsan kestiremez ki ne gelecek başına
Bilse bir yön verirdi hayata bakışına

Anlayamadım bir şey, hayat roman gibidir
Her merhale tehlike, vahşi orman gibidir
İlahi bir takdirdir, Bal der ferman gibidir
Vakit geçmiş bakalım güneşin batışına
İki kapılı hanın, yaklaştım çıkışına