Yaşım 54 2 Şiiri - Hasan Ahmet

Şu küçücük hayata,
Neler sığdı, baksana.
Çocuklarla oynadım,
Daracık sokaklarda.

Başladım ilk okula,
Akabinde ortaya.
Okumayı çok sevdim,
Yollandım İstanbul’a.

Sırada Cerrah Paşa,
Tam altı yıl orada.
Tıp tahsilim bitince,
Tekrar döndüm yurduma.

Aşık oldum karıma,
Hem de on dört yaşımda.
Her şeyimle bağlandım,
Evlendik de arada.

Değildik, Can, farkında,
Kızımızla karnında,
Eşimle beklemedik,
Yoldaydık karanlıkta.

Asker oldum Vatana,
Korinthos’dan Yanya’ya.
Uzakta doğdu kızım,
Görüştük bir gün sonra.

Düşmanlar aramızda,
Dikildiler karşıma.
Çalışmaya izin yok,
Yazık oldu yıllara.

Sarıldık sloganlara,
Döküldük biz yollara.
Hukuksuz olmaz dedik,
Dilekçe Danıştay’a.

Yirmi ay mandırada,
Altı ay fabrikada.
İşçilik yaptım zordan,
Genç bir doktor olsam da.

İtildik biz açlığa,
Bir cami avlusunda.
Girmedi yirmi bir gün,
Tek bir lokma ağzıma.

Burası,Garbi Trakya,
Avrupadan uzakta,
Aslında kendisinin,
Öz toprağı olsa da!

Değişik bir manzara,
Alışık olmayana.
Yanyana iki unsur,
Can, değil bir arada!

Azınlık alt tabaka,
Çoğunluk da rahatta.
Hiç bir zaman olmadı,
Eşitlik var kağıtta!

Açlık grevi, ilk defa,
Trakyada,Azınlıkta!
Hak, sevgi hakim olsun,
Yaşanmasın bir daha!

Atina, dört beş yılda,
Anca geldi insafa.
Taksit taksit izinler,
Başladı ulaşmaya.

Köy doktoru Drama’da.
Yazıldım ihtisasa.
Dahiliye uzmanı,
Oldum, tam beş yıl sonra.

Sırada politika.
Seçildim, ilk çırpıda,
Şehrimde yerel üye,
Eğildim sorunlara.

Zorlukla boğuşunca,
Pişman oldum başında.
Baktım bana uymuyor,
Bulaşmadım bir daha.

Ne oldu bu yıllara?
Ne çabuk geçti usta!
Vardı bak kariyerim,
On yedinci yılına.

Emekli olmaya da,
On iki yıl var daha.
Tek O bilir,Allah’tan,
Bir şaşkınlık olmazsa.

Merak sardık sanata,
Kızım, eşim en başta.
Bulaştı bu hastalık,
Orta yaşta, bana da.

İhtiyacım olursa,
Olmasın,Avukata,
Çok şükür yetiştiye,
Koşarım ben kızıma.

Gün boyu yorulunca,
Bakarım tablolara.
Canımın eserleri,
Asılı duvarlarda.

Yatağıma yatınca,
Gıda akar ruhuma.
Üçümüzden şiirler,
Hep can katar, canıma.

Hasretim ben, anama.
O, kavuştu Rahmana.
Hemen her gün, giderim,
Kardeşime, babama.