Beni güzel hatırla sevdiğim !
Her halimle beni doya doya yaşa ...
Düşün ki sonbahardım mevsimde !
Sararmış ve solmuştum.
Ağacın dalından kopup süzülen
Mevsimlerden bahar,
Günlerden herhangi bir gündü.
Hastalık havası sarmıştı kenti !
Benim gibi babasız kalmışcasına insanlar da;
Hayata küsmüş,
İçlerinde bir korku,
Ey benim gözü yaşlı kaderim
Ne diye ağlarsın için için
Gönül heyben sevgiyle dolu
Verdikçe çoğalır bilmez misin
Sen oldun bir sıddıka
Bir aşk düşünün ki;
Şiirlerle başlayan
Her harfte her dizede
Kendimi okuya okuya
İlmek ilmek ruhuma dokutan
Bir garip yolcuyum,
Dünya denen şu handa.
Duraklarım da olmadı,
Soluksuz kaldım ne fayda.
Giderim gündüz gece,
Yolun sonunu bilmeden.
Bir şiir okudum
İçinde bir kadın;
Öylesine bir kadın ki
Gözleri aşka gülen
Yüzünde güller açan
Ama yüreğinde bir hüzün
Değişiyorum;
Her ölümlü gibi,
Günden güne yavaş yavaş,
Değişiyorum ...
Hani yaşını başını almış derler ya !
İşte tam da ondan,
Ey gönül dostum can arkadaşım,
Hayat yolumda bana can yoldaşım,
Kan bağıyla bağlı değiliz ama,
Bir ömür bağlıyım canımla sana.
Dostluk fedakarlık, dostluk emektir.
Ben seni biliyorsam;
Boyayım kalbini sevdanın her tonuna,
Bulaşsın her yerine kokum
Kok buram buram ...
Sen beni seviyorsan;
Hayal kırıklıkları değil,
Duyuyorum;
Uçsuz bucaksız sessizliğinin ses/ini
Dinliyorum;
Can yakan çaresiz serzeniş/ini
Anlıyorum;
Kulak tırmalayan sessiz çığlığının sebeb/ini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!