Korkarım.
Seni kaybetmekten değil ama...
Derinlerinde kaybolmaktan!
Binlerce rengi sakladığın,
Dalgalarına tutunamamaktan.
Tek sensin güven duyduğum,
Yasak sevgiler bana,
Yıldızlar kadar uzak.
Usulca okşar ellerimi hüzün
Yalnızlığa sevdalı olmak.
Özeti bu işte kahrolası ömrümün!
24/01/2003
Ne yalnızlık umrumda,
Ne de selamsız başlayan gün.
Tadım yok bu sabah.
Öylesine.
Sebepsiz.
Üzgün.
Unutmaya çalıştığım her gün,
Gözpınarımda hasret olursun.
Bir kez bile tutamadığım ellerini,
Tutabilsem
İşte o zaman mazim olursun.
25/02/2003
En çok ağrıyan yerim;
Yanlış zamanlara çarpmaktan bitkin.
Bu nedenle,
Muhtemelen kalpten olur gidişim.
27/02/2003
Yağmur bulutları gibi gönlüm.
Ha yağdı ha yağacak,
Yokluğuna düştü bir kez
Fırtınalarda boğulacak.
Solacak çiçekleri akşam sefalarının
Artık sevmemek mi?
Ruhuma boşluğunu kara bir kefen gibi sarmışken,
Ve öylesine derinken sevdanın denizi,
Hiç özlememek mi?
Sıra ayrılıkta mı?
Önce ellerini sevdim.
Mimoza sarısında,
Narin...
Mektuplar yazıp ta bilinmez sonsuzluğa
Saflığını taşırken mor menekşenin.
Sevdim....
Hiç aklıma gelmezdi
Yanyana geçip te yabancı olacağımız.
Sokaklar ne düşündü acaba hakkımızda?
Hiç sordun mu gökyüzüne, duvarlara, ağaçlara
Ne dediler acaba bu ayrılığa?
Sen geçmedin yanımdan,
Geçen yaşadıklarımızdı.
İnce belli kızın girdiği kol
Yitik zamanlarda kalan bir sevdaydı.
İlk kez şaşırmışlığın ifadesi,
Yüzünde asılı kalan gülümseme,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!