Doğru zaman, yanlış insan.
Yanlış insan, yanlış zaman.
Yanlış zaman, doğru insan.
Yanlışlar doğruları götürdü.
Yalnızlık hep sonunda kazanan
Lades! .........
.....................
Diyemezsin sevgilim.
Unutmadım
Her zaman aklımdasın!
Fırtınalar gül yaprağı dökerdi,
Geceler ışık seli.
Kederse gülüp geçerdi.
Gölgeleri bir başka olurdu akşamın
Işıltılı pencerelerde beklemek seni
Soğuktan üşümüş yanağına usulca konan bir öpücük
Sormuyorum artık.
Herşeyin sorumlusu kim?
Ya da,
Paramparça bu hayatın
Tek yargıcı ben miydim?
Savrulup yüzülmez denizlere,
Pencereme konan kumru,
Birden kanatlandı.
Saçak saçak buz mavisi akşamlara,
Kristal hançerler saplı kaldı yokluğunda.
Çoktan boşaldı sokağımın ışıkları,
Bir akşam üstü
Her yer sana boyandı
Sahipsiz fırtınalar ertesinde uyurken zaman.
Güneş; kızıla dokunamadan bekledi gün batımını.
Gökkuşağının her halkasından
Her akşam aynı yoldan geçerken,
Düşünürüm hep aynı şeyleri.
Yürür sol yanımda boşluğun.
Yüzü, soğuktur sensizliğin.
Islanmış bir köpek yavrusu bakışlarında
Titrer
Her gece özlem yazarım.
Hüzün yeşili gözlerine.
Uzun uzun anlatırım.
Sessizliğe çığ olur akarım.
Her gece seni anarım.
Sobanyn üstünde kar topu eritirdik.
Annemizden gizli gizli.
Üşüyen ellerimize aldırmazdık.
Keşfetmek istediğimiz;
Suyla ateşin nasyl dans edebildiğiydi.
Çocuk kalbimiz bilemezdi,
En son ne zaman yağmur yağdı saçlarıma?
Ne zaman değmişti ellerin ellerime en son?
Gidişimle eskidi özlemler.
Şimdi yorgun uykular gözlerimde direnen yalnızca.
İstasyonları özlüyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!