Buğulu camlara yazarım adını,
ismin şiir olur yüreğimde.
Ay gece ile buluştuğunda
hasretin çöker bağrığıma
seni özlerim şafağa kadar
ellerimi yüreğime koyup acıyan
yaralarımı kapatırcasına.
Bırakma beni! gariplerin yanlızlığına
Eski fotoğraflar da solmasın gençliğim
Işık olsun gözlerin gecenin puslu karanlığına
Özlminle kavrulmuş,zemherinle üşümüşüm
gece saatler ile dalaşmış,zamanla döğümüşüm
gündüz güneşine hasret hayat, sevgili
Unut diyorsun beni
Nasıl unutayım seni
Kalbime tutsak düşmüşüm
24 saati sana bölmüşüm
yokluğunda ölmüşüm
üstelik yaşarken,gözler önünde gezerken
Yaşayan ölü duydun mu sen?
Kayıt Tarihi : 24.10.2014 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Güzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/24/yasayan-olu-duydun-mu-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!