Yaşayan ölü Şiiri - Ferat Atalay

Yaşayanlarla dost olmak! mezardaki ölülerle konuşmak !!!.Yer altında ve yer üstünde iki ayrı bir dünya mı var?Nefes alıp vermek yoksa ruhsuz bir dünyadan ruhlu bir dünyaya göçmek ve ebediyen oradan kalmak,yani karanlikta hayir aslinda hiç korkmadım karanlıklardan ama hep korkmuşumdur yalnızlıktan ve yalnız olmaktan.Mesela insan ölürken yalnız gömülmemeli ya sevdiğin onun yada onun sevdiğinin yanına.Öbür dünya hangi öbür ?başka bir hayat başka bir yaşam yok .Hangi el mürekkeplemiş ellerini ,yaprak yaprak doldurmuşlarsa boş sözcükleri kitaplara ,Kalın ciltlere sığdırılmayan Hayalerden öte değildir.Evet milyarlarca yıldır hep var olmuştur canlılar ,sadece bu dünyanın üstünde içinde demiyecem çünkü yaşam dünyanın üstünde var olmuştur.Peki dünyanın içi boş bir pingpon topu gibi mi ? Gelecek yüzyıllarda sanırım insan oğlu onu çözmüş olacak.İnsan oğlu dünyaya gelmiş en dahi canlılardan ve aynı zamanda en hayvani birer yaratıktır .devamı gelir