Yaşayan Ölü Şiiri - Hanifi Kara

YAŞAYAN ÖLÜ

İçinde bulunduğu memleketin hâline
Duyarsızsa bir insan o yaşayan ölüdür.
Kendi kutsallarından nasîbin almamışsa
Akla, ilme muhâlif her kim varsa delidir.

Bâtılın hiç birine n’olur eyleme meyil
Kulluğunu güzel yap günde beş kere eğil
Ne “teslis” ne de “…İzm”, hiç birisi yol değil
Tek ve en doğru yolsa; Son Nebi’nin yoludur.

Usul, adap… tanımaz örfe mâni konuşur
Düşünmeden her kim ki birden âni konuşur
Bir kişi ki durmadan mâlâyâni konuşur
Başa çorap ördüren ağzındaki dilidir.

Küfre ait ne varsa ayağıyla tepenler
Sahih bir iman ile bir Allah’a tapanlar
Emri bil mâruf ile, nehyi münker yapanlar
Kim ki nefse muhâlif işte onlar velîdir.

Bir kul Allah aşkıyla erim erim erirse
Sünnetlere yapışır vahye kulak verirse
Hem şeksiz hem şüphesiz; İslâm’a bağlı ise
Peygamberin ümmeti, o Rahman’ın kuludur...

30/04/’16
Hanifi KARA