Yaşayan bir ölü gezer durur ortalıklarda.
Neye yaklaşsa ayrılan,neye dokunsa yanan.
Kör kuyularda,engin denizlerde boğulan.
Pişman,aldığı her nefesten bin pişman...
Kimselere,ne de kendine bir faydası olan.
Yokluğu varlığından efdal olan.
Yaşayan bir ölü gezer durur ortalıklarda.
Kayıt Tarihi : 2.9.2009 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
30/08/2009 22:51
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!