Yaşayan Gönlü….Muhterem Karabaş

Hayatın tadını,gücüyle aldı
Çoluğu çocuğu,acıyla saldı
Yalnız birtek oğlu,yanında kaldı
Hepsiyle bir olmak isterdi gönlü

Özü sözü mertti,yalan söylemez
Kimseyi kandırmaz,boşa eğlemez
Çalışmayanı da,hiçde beklemez
Sevgiyi överdi,bu garip gönlü

Kendine güveni,yitiremezdi
Yaşadığı aşkı bitiremezdi
Kötü sözü duysa,götüremezdi
Seveni severdi bu garip gönlü

Çok merhametliydi,Muhterem abi
Yumuşak kalpliydi,yerinde tabi
Doğayı severdi,mahsun bir sabi
Umudu yaşatır bu garip gönlü

Bir yaşam şekliydi,iş onun için
Mesleğin erbabı,güvenli biçin
Yaptığı işleri,özünde seçin
Bilirdi hayatı bu garip gönlü

Balıkesir ili,tarihde fesli
Balya kasabası,pekde hevesli
Akbaş’da Karabaş,yaşan nesli
Yazmak ister idi,yaşayan gönlü
Bahattin Tonbul
20.5.2012