Yaşayacaksın, Anlatamazsın

Bir şiir yaz içinde İstanbul olsun,
İstanbul gibi bir şiir olsun.
Satırlara sığmaz bu koca şehir;
Sen yaz gardaş içinde dolu dolu İstanbul olsun.

Galata Köprüsünden Haliçe uzan,Eyüp Sultanla başla,
Mistik havasına kapılda gör,gözünde yaşla,
Avluya çık,denize bak,kuşlarıdagör;
Bu şehir imanla sevilir,fetedilmez savaşla.

Bozdoğan kemerini izle,Mimar Sinan'ıda an,
Şehzade başını geç,Süleymaniye'de sakindir zaman,
Ulu olur Süleymanlar,evliyalar dergahı;
Öğrende bil,herşeyin bedeli var; emek,gözyaşı ve kan.

Büyük postahane önünden geç,Sirkeci Garından,
Atam Sarayburnunda kuşkum yoktur yarından,
Aşık Veysel sazıyla bekliyor seni unutma!
Gülhanede soluklan ogüller diyarından.

Ayasofya'ya bak,incele gör ihtişamı,
Değişirmisin verseler,Bağdat'ı,Şam'ı,
Altı minareli Sultanahmet bırakmaz ki yakanı,
Sen imanlı olursan korkma çekmezsin gamı.

Yaya gezilir mi muhteşem tarihi Cennet,
Üsküdar'a geçelim,sultanlardan emanet,
Kızkulesine gidelim,su içinde azade,
Selimiye kışlasına yaklaştık sağ selamet.

Hekimbaşı,Ümraniye ezel bizimdir,
Kültüre yatırım,aydınlanan yüzümdür,
Gökdelende yapacağız,elbet balede,
İnsanı eğitmek,en doğru,köklü çözümdür.

Boğazı tanıyamazsın gardaş,köprülerden geçmeden,
Suyunu bilemezsin,Hamidiye'den,Taşdelen'den içmeden,
Adalar sükunet merkezi çamlar içinde,
İstanbulu tanıyamazsın; Galata'dan Üsküdar'a uçmadan.

Bir şehir ki yaşamak gerek anlatamazsın,
Bir kez yaşa uyku girmez gözlerine,hiç yatamazsın,
Bir şiir yazdım içinde ne kadar İstanbul var,
Evliya yatağı,dualıdır bu şehir,atamaz,satamazsın;
Şiirle olmaz gardaş,yaşayaçaksın,anlatamazsın.