Yaşasın Sonbahar-İlkbahar yalan

Ayrılık mevsimi
kimliksiz dramların üşüştüğü
yeşerdiği
yüzsüzce sarıp sarmaladığı doğayı
kırgınlıklar savruluyor heryerde
ve birikmiş limanlarda
aşklardan geriye kalan
tortular
kıyıya vurmuş
bir çocuk elindeki sopayla karıştırdığında
ağlamaklı bir yüz beliriyor
yosunların arasında

kirli yanlızlıklar akla gelen
derin yanlızlıklar zamanı şimdi
umut yok

güçlendirir mi seni
ne dersin?
neden var sanıyorsun
sonbahar...

aslında yalan İlkbahar
o kadar kolay değil herşey
her şey yeşil her şey pembe
inanmam sahtekar ilkbahara

bir şeye inanırım
birden fazla aşık olduysam bunu
ona borçluyum...
Beni güçlendiren
acıtırken öğreten
Sonbahara....