Yaşasın Meyhaneler Şiiri - Yaşar Karaman

Mazeret mi ararsın, meyhanede çok
Kimi araba almış, adettir ıstatırlar
Kimi işten kovulmuş, batsın bu dünya
Yakacak yok, yiyecek yok, para yok.
Karısına kızanlar, oğluna bozulanlar
Sevenler, hele sevilmeyenler
Hepsi içerde.
Ya burnuna içenler, nasıl alıngandır
Erkeğin ağlaması da hiç çekilmiyor
Üçüncü kadehte kanlanır gözler
Kuşkulu bakışlar çevreyi süzer
Dudaklar büzülür, dil peltekleşir
Zor anlaşılır sözler.

Kendini bilenler pek gitmez derler
Aldırmayın söylerler
Bunca insan ondan medet umuyor
Yaşasın meyhaneler...