Yaşasın Kötülük Şiiri - Kağan İşçen

şakaklarımda ayazı karanlık kitapların alıp götüren
direkler mezar taşı sanki kent göçüp gitmiş anlamsızlığa
evler sönük içine kapanık genç kızlar hastalıklı
ertelenmiş ölümler dayanmış kapımıza
sokak köpekleri bile ağlıyor zifiri karanlığına gitmelerin
üşüyen sarılıklı camlarda verem halsizliği
zaman teşvik edici yalana
bulutlar bile orospu acunda
yüzüm yarı yağmur yarı güneş fallik
vazgeçilemez kalmamış bir şey
hayırlara vesile cesur intiharlar yalımı tutsaklığındayım
nihilist sabahlar apaydınlık önümüzde
varoluşçu öğleden sonra öğrenci eylemi küfürbaz öfkelerim
çare yok zerdüşt buyurdu böyle
tanrı öldü
yaşasın kötülük