Yaşarsa Merdüm-i Çeşmüm Misâl-i Nûh İder

Yaşarsa merdüm-i çeşmüm misâl-i Nûh ider
Cihânı garka-i tûfân-i girye ser-tâ-ser

‘Aceb mü’essir olur baht-i vâj-gûnum kim
‘İkâl-i pây-i nesîm oldı rîsmân-i haber

Metâ’-i cânı gönül nakd-i ‘aşka bey’ itdi
Ne hâstgârî-i sûd eyledüm ne bîm-i zarar

Görinmedi ‘aceb âzürde-pâ mıdur o perî
Gelince hâneme hep çeşm-i ‘âşıkâna basar

İderdi âyinesin vakf-i seng-i nâmûsı
Göreydi safvet-i mir’ât-i tab’um İskender

Cemâl-i yâr n'ola gâlib olsa mihre k'olur
Bakınca sûhte ser-rişte-i fürûg-i nazar

Hayâl-i tâb-i ruhunla şeb-i mahabbetde
Zebâneveş dile mânend-i şu’ledür pister

Olurdı tâfte dest-i şu’â’ı ey Sâmî
Tutuşsa pençe-i hurşîd ile o mâh eger