Yasarken Yolunca Yordamcalarda

Seyfi Karaca
5087

ŞİİR


14

TAKİPÇİ

Yasarken Yolunca Yordamcalarda

Gün doğmuş
Işıl ışıl berrak ve dupduru aydınlığını dağa yola dereye yabana yazıya iklime güne
Ve nsana sokağa cümlesine dünyaya
Bir büyülü buğun kuşlara uçuşu gibi camdam pencereden gökyüzüne...
Değer gördüğü yere konmak gibisinin aşkla sevişerek uyandığı evleri güzelliğin eşiklerine çıkaran
Orda değilse yerini yadırgayanın sabitlerde paslı küflü külüstür sahrasıdır
Bilemediği dünyayı kainatın hep karanlığından ayıklayıp kenara koyarak
Halt etmiş yanlıştan yalandan bilenler diyenler sananlar kör görenler ve yürümeyi yolunca götüremeyenler
Yerini beğenmeyen ufalanmış kırpılmış ipin zıvanasından kendini didikleyip yalpalayan topaçlar gibi
Düz alfabeye takoz koyarak sert zeminlerde engebeli ve yuvarlak rakamlar yuvarlamanın yara bandıyla dolaşan
Yol bir yere gitmez o bir duruştur cart curt filan fişman cık…
Kör çıra
Avare kandile
Ahı gitmiş vahı kalmış her yeri her yerinden yırtık sökük bir tezgahtarlığın hammalığına car curt raptiyeleri takınmış
Kanamalı bir fişek
Ve susturucusu kütüğünde takılı tabanca gibi sankisinin ta kendisi ayaküstü
Akşamüstü
Yol bir yere gitmez o bir durma biçimidir lakırdısının üstüne gerdancı kasabın vitrinindek kuzu yüreğinden beslenmenin imajiyla
Tıkanmış trafiklerin gecikmelerini yoldan sapan hızlı gidişlere enkazlayan
Yoklugunun durma biçimi
Susma biçimi
Yaşamanın ve yolun ölme biçimi olduğununun şiirini tımarlayıp tomar tomar koyan matkapçı dübelci zımparacı mıydı neydi
Duysun anlasın bilsin farketsin ki , yol giden gelenleri getirip götürmek için yapılır
Gitmeye gelmeye hayatı anlamlandırmasını bilenler içindir yol, gidenle gider gelenle gelir
Emeğin
Cesaretin
Aklın
Bilginin
Becerinin
Paylaşmasını bilen herkese her güzelliği iyilikle sağlıkla güvenle taşıyabilen ortak değer hattı ve güzergahıdır yol
Aşk için sevgi bağından saygınlığı önceleyen aydınlığa şleyip çakıştıkça herkesin kalbi kadar insanlığı ve sağlamlığı olandır
Yol hakta hukukta dirlikte düzende tanışmak kaynaşmak içindir
Bulmak ve buluşmak içindir
Görmek ve gözetmek içindir
Evrenin sonsuzluğu kadar çoktur vardır diridir sağdır yol yolcusuna
Her yolcunun yollara düşüp eylene gidene o duraktan ötekine
Basbaya iyi yolculuklar denir ve anlaşılması alfabesi kadar yerlinin yerlisi Türkçedir
Yolcusuna yol yaşama sevincine bağlı sırdaş müjdeler getirir hasretten ilden ötelerden dünyadan
Hasta sayrıyı çıkmadık canda umut vardırların selam sabahına götürür, cesareti ilgisi merakı ve samimiyeti olana yarenyoldaştır yol
Bugünün bittiği yerden
Yarının geleceğine yer gösterip yurt olandır yol, bir kutlu ziyarete ebediyyen nöbetin
Yaşam ziyaretine ve ziyafetine kurulu sofralar garsonudur yol
Yol olmadığı yerin adı gidiş gelişe kapalı ham hoyrat yoksuz ipsiz sapkınlıktır
Kuş uçmaz kervan göçmez giden dönmez tabut durmaz insan yaşamaza kuraklık sarpalıktır
Yol kuşların göçüdür
İklimlerin gelişi
Bir uçtan bir uca
Sonsuzluğu okuyup yokladığı nabzına ve kayıt defterine yazan uçsuz bucaksızlığın yolcusu olanı seslenip çağırandur
Yol yol olup,
Çağların çağlara mülkü mirasıdır, haberini duyup farkında olana
Şlim irfan akıl fikir divanıdır
Halkaları birbirine bağlayan sıra ermektir, insanı insanla bir ve değerli tutmaktır
Yaşadıkça ufku açılan tazelik diriliklere sapılmaktır
Limandan kıyısı bilinmeyen derya denizlere damla damla ulaşıp karışmaktır
En nihayette çocukluğun kendine yaşıt büyük yaşam mektebinde
Büyük insanlığı harfiyen heceleye heceleye okuyup öğrenmektir , yoldur yalam, yaladıkça da depremine değer katandır yol
Yol kendine özdeşmenin çığlığı ışığı cesarettir, ekmeğe suya çağıran çalar saattir, sabahla akşam arası gündür güneştir
Hayatın değerini doğrultup düzenleyen yükü insanla dolu başı kalabalık kıvrımlardır, ordaki kasabadan ilerdeki kente
Köprüler kurup yaşam dolaşımını bağlayan cap canlı ilişki ve iletişim ağıdır, her şeyi kendisiyle tartan kutlu dengedir
Üzüntüleri mutluluk armağanlarıyla uslandırır dindirir ve avutur
Özgürlüğün adı adresidir
Uzar gider bu böyle böyle
Kafadan feci sallayana yoksa varsa neymiş de yol susma biçimi miymiş
Duma biçimii miymiş
Yaşamayıp da sürünmeye
Hayranlık güdenlerini alıştırıp terbiye etmenin yoluyla yordamıyla ölme biçimi miymiş
Kafadan feci sallamışlığını
Buradan böylece anlasın bilsin bellesin…!

Aralık/24

Seyfi Karaca
Kayıt Tarihi : 4.12.2024 15:33:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!