Yaşam bu, sadece merak ettiklerimiz kalır geride ve sadece kaygı ve ürperti kalır geride hayal kırıklıklarından sonra, unutulacak ne varsa ki hepsi sıralanır an be an yine beyin kuytularında...
Aslında yaşarken sevebilirdik ama... Olmadı... Olamadı... Belki de hiç istenmemeliydi...
Belki de hiç yaşanmamalıydı hayatın o kısmına ait zamanlar... Şimdilerde pişmanlık gibi görünse de bu düşünceler, o zamanki an zamanlarının çokluğunda tarifi olamayacak kadar haz dolu yaşam kesitleriydi bir zaman dilimine kadar...
Sadece sevginin kutsal bağıydı yaşananları bir birine bağlayan zincirlenmenin sebepleri...
Verilebilecek en büyük değerlerdi sevgideki kavşağa gelinceye kadar geçen zamandaki yürek bağları, saygıya ve de çok sevmeye dahil bir geniş bolluktaki yürek vurgunları...
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yaşarken sevmek anlamını bilmeden , belkide tadını alamadan , koştururken hayatın mecburi yollarında....ve bir gün kaybolan sevgili ve farkedilen duygunun sahipsizliği...zordur elbette yaşanması gereken zamanlarda yaşayamamak ...yüreğiniz , kaleminiz daim olsun, saygılarla...+...+....
Nar kızarıklığındaydı yüreğimiz, zavallılaşmanın verdiği uzaklık korkularıydı düşünceleri saran...
hiç'lik.........sevdayla harmanlanan biçimsiz duruş.ve Eylül herhangi bir zaman diliminde her şairin dilinde...
kalemin daim olsun Mustafa abi
yamak ve sevmek hayatın vazgeçilmezi sversin aşık gibi yaşarsın..sevmezsin insan gibi....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta