Karanlıktan doğmuş güneş,hep yalnızdım,
Türk’ün egemenliği,doğacaktı biliyordum,
Büyük komutanlar görüyordum,yiğitçe,
Haykırıyorlardı, ‘’NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE’’
Van kalesinden,Viyana’ya kadar bayrağımız,
Türklük mertliğin,tarihin adıdır,
Şanın büyük, eğilmez başın vardır,
Dönmez geri adımlarla,ileri atılmaktır,
Unutma ki,sahipsiz zamanda,Türk’e Türk gerek.
Estonya,kalesinde dalgalanan bayrak senin,
Köyümde çocukluğumdan kalan bir hasretle,
Büyümüşüm kır kokularını alarak,
Sularında çamur yapıp, gemi yüzdürmüşüm,
Tahtadan tabanca yapmışım,
Kuzuların sessizliğinde ağlamışım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!