“ Sakın ha öldü zannetme !”
Yeter ki ümitlen, sabır edip de
Dolup da şu gönle, taşar bu sevda !
Üzülme kendince, kahır edip de
Yürekte bir ömür, yaşar bu sevda !
Yansa da hasretle, savrulsa külüm
Boşuna kendine, etme sen zulüm
Anla sen beni ya, haydi ben gülüm
Ayakta sürekli, koşar bu sevda !
Çağır da gönlüne, en güzel sesle
Kalbinde bir ömür, boyunca hisle
Aşkınla doyurup, ilginle besle
Kabından dökülüp, taşar bu sevda !
Zannetme usanır, zannetme sevmez
Coşkudur yürekte, boynunu eğmez
Bu kadar kafana, takmaya değmez
Zamanla dertleri, boşar bu sevda !
Yine hep ayakta, koşar bu sevda !
Kayıt Tarihi : 6.11.2017 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!