Yaşar Aydın Şiirleri - Şair Yaşar Aydın

Yine mi akşam oluyor
Şu gurbet denen ellerde
Özlenen sabahın hasreti
Tüter buruk gönüllerde
Nedense bir sıla şarkısı
Suskun kalmış dillerde

Şimdi üstü başı
Eylül sarartılarıyla yamalı
O dağ yamacından
Dönüşüm az önceydi gülüm
Fazlaca üzüldüğüm bir şey yoktuysa da
Tek korkum odur ki

Çilemi taşıdım hep düşe kalka
Sarılmış dizime yollarım ağlar
Dertlerden uzakta bir gün görmedim
Yaslanmış bağrıma yıllarım ağlar

Sularım kurudu pınarlarımda

Saçlarını savuruşuna
Binlerce yüz uzanmış senin
Bir o kadar elin hayalinde de
Okşanıp durmuş kirlenesiye dek

Yürüyüşünün her sokağına

Saçlarını koklamak için takılsın isterlerdi
Yarime bir demetinide sunamadım
Çiçeklerin küstüğü bahardayım ben

Soframdan bir parça ekmek
Yarına kalmadıysa
Karınca yuvasına minnetim olsun

Dost sandıklarım bir hal hatırımı
Bilip de sormadıysa

Anla artık gönül...
Dağ dağa kavuşur da
Yerle gök buluşur da
Can ecelle barışır da... dediğin olmaz

Bırak artık karanlıklar

Gitme...
Ayrılığın vebalini taşımaz bu sokak
Köşeyi dönmeni bile beklemeden
İhanetine açıldı diye
Gidişinin izlerini
Çarpar kapımın suratına

Dallarının şafağında sabah tomurcuklanır
Sula karanlığa dikilen geceyi

Çağırır cümle kulunu
Bildin ise dön rabbine
O ağırlar yorgununu
Bildin ise dön rabbine

Ondan gayrı eken olmaz