Yaşanmış, bitmiş her şey zamana emanet.
şimdi yalnız başınayım.
ne babam kaldı ne annem
ne de eski komşular, doğduğum ev, hepsi bir bir yok oldu
içimde çoğu zaman bir bulgur kazanı gibi dışı kara, içi bereketli, altı alev alev bir dünya yükseliyor.
acımı boşluğa kusup gözyaşımı bakır taslara doldurup ağilesi yollardan geriye dönüp yılgın yılgın yürüyorum
yol nereye çıkıyor dersin
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,



