Yaşanmamış Sanat Şiiri - Ali Hasan Gökalp

Elimde yok bir fotoğrafın.
Kafamın içi albüm.
Anılar bitmek bilmiyor.
Kısa yaşanmışlıklar, uzun düşüncelere daldırıyor.

Bitmek bilmez seni düşünmenin mesaisi.
Kayıtta bir film şeridi gibi.
Bu filmin başrolü iki kişi.
Yazanı, yöneteni bir olmuş aşk.

Senden bana kalan hatıraların oysaki.
Sonu yarım kalmış bir romanda geçiyor belki.
Yaşadığımız sürece sonu yoruma açık.
Hikayemiz alışılmadık.

Kavuşur muyuz bir şiirin son iki mısrasında?
Kafiyeler tamamlar birbirini.
Yalnızca sen ve ben tek kıtada.
Kıtalar kavuşur belki.

Felsefik bir sorun var.
Derin bir yalnızlığı kaybetmenin kumarındayım.
Düşlerim sürgün.
Gelir bilinmez hangi gün?

Gözlerim kapalı, zihnim açık bir tuval var zihnimin arkasında.
Renklerini oluşturan boyalar dağılmış resmin etrafına.
Tonları senin gibi derin, çerçevedeki portren bakıyor bana.
Bilinmez günün arefesinde adlı bir tablo duruyor karşımda.

Git gelli bir bestenin notaları.
Enteresan bir parça çalıyor kafamda.
Düet lazım bu şarkıyı yaşamaya.
Assolistler en son gelirmiş, bekleniyorsun mikrofona.