(Hiç tanımadığım dostlarım ve hiç görmediğim güzel günlere...)
Ben sen gittiğinden beri ben olmayı unuttum.
Etme bana duymayı özleyeceğim iltifatlar.
Yağmurlu sokaklar, vestiyerdeki kayıp anılar ve
sır taşıyan dumanlardan fazlasını bilmem ben.
Son kar tanesini, planarya, yavrularına aktarsada
mahzenler kütüphaneler ve sirkler;
tarih sayfalarında toz ve töz olsa keşke.
(O günleri yaşayamadım ve yaşatamadım, sadece yazmayı becerebildim ben.)
Kayıt Tarihi : 16.2.2024 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!