Yaşanmamış çocukluğum

Şiir zamanı

Yaşanmamış Çocukluğum

Yolda bir çocuk görsem,
Annesinin elini tutmuş,
Gözlerime bir ışık düşer,
İçimde bir şey sızlar usulca.

Benim çocukluğum,
Kırık bir masaldı hep.
Oynamadığım oyunlar,
Koşmadığım sokaklar saklı orada.

Ne sıcacık bir el vardı,
Ne "Korkma," diyen bir ses.
Geçmişimin sessiz çığlıkları,
Hala yankılanır ruhumun  derinlerinde.

Şimdi her gülüş bir özlem,
Her çocuk bir düş, bir hatıra.
Ne zaman bir kahkaha duysam,
Kaçıp giden çocukluğumu ararım.

Ş. İdrisoğlu