Yaşanıyor Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Kırık bir kalple de yaşanıyor
haydi toparlan,
Dağıttığına değmiyor Dünya...
Ne hansın, ne hancı,
İçinde bir sarhoş sancı
Değmiyor döktürdüklerine...
Ne buğdaysın, ne başak
Değirmende un ufak olsanda
Çakacaksın nafileye bir kibrit...
Ne boyasın, ne tual,
Bırakıp gideceksin
En güzel resmi ardında birgün,
Sonra resim bir yerde sen bir yerde...
Ne şiirsin, ne şiirden anlayan
Gün gelip seni okuyan
Elbet bulur ruhunu ruhunda
Günün en erişilmez anında
Mısralar bir yanda, kalem bir yanda,
Kağıt dünden muhalif aşkına...
Ne zaman haklı, ne de insan
Ortada bir haksız varsa eğer
Oda günlerin, ayların
Gamsızlığı...
Ne güldüğümüz belli,ne ağladığımız
Duygularımız dayanamıyor,
Lal oluyor dil konuşamıyor,
Oda gururdan, kibirden...
Ne gittiğin belli, ne kaldığın,
Ne sevdiğim belli,
Ne sevmediğim,
Yara benim, yâr benim,
Sen benimsin umudum, umutsuzluğum
Her gün beklediğim,
Umutsuzluk şöyle dursun da
Biz yine umudu alalım yanımıza...
Yola çıkılmıyor umutsuz.
Çok değil az sonra
Tepelerin ardından doğacak Güneş gibi
Aydınlanacak ruhum.
Selam olsun
Aşkla, umutla doğan her güne.

Mine Yılmaz Sevinç
22 Kasım 2023
13:57