Nasıl bütünlüyor zaman kendine.
Yarım kaldıkça içimizde biz.
Oysa tamamlanmış biçimde yaşıyor düşünce.
Düşündükçe varediyor içinden yansıyor insan.
Her sessizlik ayrı bir ses oluyor duyabildikçe.
Gece içinde gizli bir gün vaad ediyor içten içe.
Ne kadar duysak an eksiliyor en gerçek duyuşta.
Bir yaprak kıpırtısı gecenin ışıklarına serili.
Yaprak dalından düştü düşecek bir an.
Yaşam direniyor bir ağacın tek bir yaprağı için.
Çığlık çığlığa bir yaşam,yaşanılan.
Mevsimi kazanan oluyor mevsime varolan.
Ve varediyor kendi mevsimini yaşam olan.
Oysa değil zaman yaşatan,
Yaşam olan zaman katıyor yaşamak ve yaşanılmak için.
Kayıt Tarihi : 21.12.2012 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!