Yalın ayak yürümek istedim, bu şehrin öğretileri arzusu içerisinde
Ağlamak istedim, güneşin soğuk batışındaki elveda busesinde
Loş ışıklar altında oynamak istedim, sokak çocuklarının acılarını bastırasıya
Gülmek istedim, doyasıya güldürmek; Hevesi bir çiğ tanesinin süzülüşü esaretinde kalmış,
Gözyaşlarını hayatının anlamına katmış,
Beş duyusuda bombalanmış insancılların,
Umudunu güneşe götürmek istedim,
Yaşamlarını yıldızlara taşımak,
Evrensel bir devrim yapmak istedim,
Sonsuz bir öğreti kuşağının gökyüzü olmak istedim!..
Bağzen de, sonbaharda açan bir elma kokusu.
Kayıt Tarihi : 21.1.2019 04:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dılovan Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/21/yasamsal-deger.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!