Yaşamın taşları oynamıştı yerinden,
Ses yok, nefes yok; gelen, giden, soran, deren yok.
Sadece bir sızı, sol yanımı acıtan,
Nefes aldıkça ciğerlerimi yakan.
Zaman, paslı bir bıçak gibi sürtündü içime,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta