bir şehrin uğultusunda kayboluyordu hayatlar
kimi, bezgin umursamaz dönmüş sırtını
kimi, bitmedi diyor yaşanmaya değer her şey
med cezirler insan denen canlıyı inletirken
ne de sefil geliyor bütün değerler
söyle nerede dinecek deprem
kulaklarımı tıkadığım halde duyuyorum
o ses ne?
küçücüğüz..
bir metaforun dehlizlerinde sürükleniyoruz biz
kimimiz farkındayız belki
kimimiz hiç değiliz...
AYFER ARTUÇ
12 EYLÜL 2006 İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 28.12.2006 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir çok güzeldi.Küçücük olduğumuz da bir gerçek.Ancak,'insan' olmayı (İsteyerek ya da istemiyerek) kabullenmişsek,çok da çaresiz sayılmayız bence,
saygılarımla,
Ünal Beşkese
'med cezirler insan denen canlıyı inletirken
ne de sefil geliyor bütün değerler'
Şiirlerinizin bir başka güzelliği var!
Sorgulayan ve düşündüren bir güzellik!
Can-ı gönülden kutlarım!
Saygı ve selamlarımla!
Duyarsız insanları eleştirmektedir. Oysa hayat bir gelgit gibidir. Denizin nefes alış verişi gibidir. Bu gün başkasının yaşadığı zorlukları bizim yaşayamayacağımızın bir garantisi yoktur.
Başkalarına benzemeye çalışıyor olmamıza sitem ediyor.. Bilerek yada bilmeyerek başkalarının yaşantılarına özenmemizi eleştirmektedir şair..
biraz farkli anlatim ama sanirim kimi duygular bambaska duygulari aciga cikartiyor :)) tebrikler ayfer hanim
kimimiz farkındayız belki
kimimiz hiç değiliz...
yüreğiniz dert görmesin....
o dehlizlerden çıkıpta güneşi görenlerden olmak dileğiyle..
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (5)