Dilenmek suç değil sadaka cumhuriyetinde… Ama işportacılık suç. Hiyararşinin en altındaki zabıta yukarıdan aşağıya doğru farzın uygulandığı gibi, sünneti de uygulamak zorunda…
O da ‘’Benim memurum’’ o da ‘’işini bilecek’’… Herkes işini bilecek ve bilinçli olarak uygulayacak ki çark da kusursuz dönecek… Yoksa gemi karaya oturur, araba kayaya vurur…
Bazı vatandaşlar hemen soracak kimin gemisi, kimin arabası? Bu soru anarşistçe bir soru, biz de içinde olduğumuza göre, sonuçta biz de zarar göreceğimize göre, bu tür sorular zaman kaybetmekten başka işe yaramıyor… Hedefimiz müreffeh bir ülke, çıkmak istediğimiz seviye muhasır medeniyetler seviyesi… Kim ilk çıkarsa oraya onlar yer meyvelerin iyisini…
Velhasıl bu çarkın içinde herkes işini bilmesi gerekir… Devlet her şeyin üstündedir…
Ayakları yere basanlar ve ‘’Ey yolcu bastığın yeri tanı’’ diye nutuk atanlar, bastıkları toprakları ayaklarının altında görünce benim dedem de kan akıttı, dört cephede çarpıştı diye hemen sahiplenip çıkmasın karşımıza, toprak topraktır, vatan vatandır… Biri fırın diğeri tandır… Önemli olan devlet çarkıdır. Çarkın dönmesi için her şey mübahtır… İnsan vatan için ölmeyecekse ne işe yarar? Onları ‘’Oğlum vatana kurban olsun! ’’ diye doğurmaz mı analar.
Söz ağızdan bir kere çıkar… Sözünün eri olmayanlar bizden değildir. Biz her işimizi sağlama bağlamak için peşin peşin söz alırız. Yemin ettiririz… Silah kuşanıp nöbet bile tutmaz yeminsiz askerlerimiz… Doktorumuz, hakimimiz… Yeminini tutmuyorsa öbür tarafta verir hesabını… Çünkü yemin ederken elinin altına koyduk kitabını… Kitaba uydurulur her şey…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta