Yaşam nehrinde akıp gidiyor sonsuza insan
Bir bakarsın ömür gelip geçivermiş durduramazsın
Sen anı yaşa bırak coşkuyla akıp gitsin hayat nehri
Yaşamın nedenlerini bilemezsin olmazsan hikmet eri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta