Yaşamın Morgudur, Aşk...

Zamanın elinde
Dengin anahtarı,
Açıyor birer birer
Yaşam kapılarını.
Kalmadı
Söylenecek hiçbir şey.
Umutlar,
Kaf Dağı'nın ardında.
Kundaktaki
Bebek çığırtmaları,
Ömrün üzerindeki giysi.
Nasıl girdik bu labirente,
Çıkış yolu neresi.

Bilinmeyen denklerim
Saat başı çanları çalıyor.
Üşümüş kar taneleri,
Çıyanların
Mükemmel raks edişlerini
Seyrediyor.

Anlaşılamayan
Nefesler düğümleniyor,
Masum boğazlarda.
Kokuştu tüm renkler.
Aşk;
Loş mahzenlere hapsedidi.
Dışarıda,
Keyfe keder,
Yaşamla ölüm
Doyasıya öpüşmekteler.......