Yaşamın en mutlu karesinde….
Bir deniz dolusu dalgayla geldim çok uzaklardan
Seni görmek isteyen yüreğim gözlerini arıyor
Bak bir ruhunla gel mabedime iç beni kadeh kadeh
Bu gece sarhoş olalım şişeleri fırlatalım rast gele…
Özlem doldurdum son kadehime tenime döküyorum
Çok sıcak gece bugün yanıyorum yokluğunun ateşinde
Gelde bakışların söndürsün yangınımı yağmur olsun
Yoksan bitiyorum eriyorum bir yok oluşun kapısındayım…
Seni çok sevdi ruhum sende hayat buldu canım
Gelsen yanıma tutsan sevgimi ben olsan bugün
Duygularıma seni ektim köklendin gün be gün
Bir hayat gibi aktın nefesime tuttum yaşamdan…
Düşmem artık sen varsın yokuşlardan en dibe
Çiçek kokan bahçelere ekerim umutlarımı
Günü içerim bembeyaz kadehlerde bir tepeden
Yaşamın en mutlu karesinde poz verir gözlerim
Oktay ÇEKAL
03.08.2012–13.30
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 14:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!