Yaşamı Seç Şiiri - Özgür Köktürk

Günler gecelere uymuyor
Günler uyanık, geceler uyumuyor
Taşkın bir sel olmuş aşkın
Sevdamın alevini karıyor

Üşümüyor zaman, an ölmüyor
Düşüyor, sinsice sindirilmiş düşlerden
Tinsel bir boşluğu düşünüyor
En loş duyguda bir hoşluk buluyor

Yağmur yetmiyor yeşertmeye
Hisler kökünden kurumuş
Sisli bir akşam dönerken geceye
Sonbahar, bahar tahtına kurulmuş

Yağmur, gece, soğuk el ele
Bastıkça basıyor üzerime
Kâbuslar böyle boğuk boğuk, gide gele
Sarılıveriyorum hüzünlere, eleme

Yenik acılara yıkılıyor dağlar
Eteğindeki bulutlar sana ağlar
Dök bulutları eteklerinden, sensiz bu ışık
Söz dinlemez bu şiirler, bu şiirler sana âşık

Filizlenir sürgün verir bir umut
Umudun sınırı, sınırsız bir hudut
Gel gör ki sürekli bir ezgi
Dillerde dolanır adı: umudu unut

Sen unutma umudu başak başak
Çıkar bir yola elbet bu kavşak
Ne sarıl dünlere ne yarından vaz geç
Ölüm soğuk, ölüm puslu sen yaşamı seç

05 / 12 / 2002 13:00