Yaşamda ancak yüksek bir fikir ve ulaşılmazlıkla kendine ulaşabilir insan.
Çünkü insan yüce bir o kadar derin, dipsiz ve bucaksızdır.
Her ne kadar zemine bağlı olsada varlık, varlık bir o kadar bağımsızdır.
Yüce bir düşünceyle özgürlük doğar,özgürlük ile ruh yücelir.
İnsan yaşarken kendi ruhuna dokunduysa eğer, yaşam artık başka bir diyardan izlemek gibidir kendini.
...Uçurumun en kenarında açan bir çiçek duyuşuna iklimsiz kalır artık.
Yüksek fikirler değil, o fikirlere varmadan önceki yaşadıklarıdır asıl insanı yücelten.
Yücelik ise kalbin ve ruhun sonsuzluğudur.
İnsan herşeye ulaşabilir. Ulaşılmazlık insanın kendisidir çünkü.
Yaşamın içinde nice gizler insanın kendi ayrıntısında saklıdır.
Aramak kendini, yaşamı aralamaktır.
Yaşamı aramak ise, kendi kalbimizi aralamak.
Kayıt Tarihi : 2.8.2012 04:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!