Mecnun'du aylarca yalvaran,
Ferhat'tı yıllarca dağları delen,
Leyla idi ekmek,su...
Şirin di güç veren.
Yağmurda şemsiyeler altında,
Çölde bir yudum su misali...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta