Bir kar tanesi düşer elinin üstüne,
Üşümez İbrahim
Çünkü elleri kardan da soğuk.
Sıcak nedir bilmez,
Üşümez İbrahim.
İbrahim; altı kardeş.
Bir de kötürüm anası...
12 yıl önce üşüttü 'ölüm'
Şafak vakti bir divanda babasını.
Hatırlamaz İbrahim...
Başının üstünde bir tepsi,
Saçlarında susam kokusu,
Oyun nedir bilmez,
Oynamaz İbrahim...
Gün, gündüzü geceye,
O ellerini cebine sokar.
Yol boyunca ayaklarının ucuna bakar...
Sağlam pabuç nedir bilmez
İstemez İbrahim.
Gece olur, yatak çeker
Uzanır bir roman gibi
Döşeğine İbrahim.
'...Babası kapıyı çalar...
Anası mutfakta çorba yapar.
Beş kardeşide bahçede,
İp atlar,top oynar...'
Hayal kurar İbrahim.
Kayıt Tarihi : 7.1.2008 01:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tüm ibrahim'lerin gözlerinden öperek...
![Gökhan Şefik Erkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/07/yasamaz-ibrahim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!