Yaşamayı özledim yangınlar arasında.
Bulutlar içinde...
Kurşun yağmurlarında...
Özlemime gülme benim.
Başım eğilmesin diye hayat eğildi.
Bir pencere çıktı karşıma; o da hayat değildi.
Yıkıntılar arasında yaşamayı kim ister.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta