Ne biçim dert bu ne biçim kader
Allah'ım gönlünde banada bir yer
Eşimi aldın içim acı derbeder
Onun yakınında banada yer ver
Daha kendimize gelememiştik
Onunla birlikte gün geçirecektik
Bu sene bende emekli olacaktım
Köye birlikte ev kurup yerleşecektik
Şu ana kadar hep çocuklar için çalıştık
Kendimizi onların geleceklerine adamıştık
Yemedik içmedik çoğu şeyden kısıtladık
Daha yeni kendimiz için vakit ayıracaktık
Fırsat olmadı herşey kursağımızda kaldı
Canım sevgilim özlemle dünyaya doymadı
Daha çok projeleri istekleri hayelleri vardı
Yaşama sevincim yok oldu gönlüm sarardı
Kaderimiz buymuş boynumuz kıldan ince
İçimdeki umutsuz acı duruyor daha gizlice
Hayat bundan sonra bana anlamsız gelince
Yaşamak yetermi bitkisel hayata girince
30.01.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 30.1.2008 21:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimsiz bu hayat gerçekten bitkisel geliyor
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!