Yaşamaya Dair Şiiri - Muhammed Rabbani Koç

İçimde bir yaşamak korkusu
Belli belirsiz gidiyoruz ölüme.
Kızıyorum kendime,
İçimde bir yaşamak duygusu.

İsyan ve karanlık duvarlar
Ardına kadar sürgülü gözlerim
Senin olsun hayata dair sözlerim
İçimde bir yaşamak korkusu.
Utanıyorum hatta kendimden,
Herkes ölürken
İçimde bir yaşamak duygusu.

Ellerde nasır, yüreklerde hasır,
Gel otur misafir!
Ölüm şu dudaklarda çiğ lokma,
İmana gelir kafir!
Babadır bu yüzden tüm yetimler
Kokularında toprak ve ter
Çekilir içe kökler suyu nasıl içerse,
Sanılır misk-i amber.

Bütün bu acının üstüne
Can pazarında sancıların üstüne
Ve vatanımın, toprağımın, kanımın üstüne
Çökerken bu makus keder,
İçimde bir yaşamak korkusu.
Korkuyorum silinecek izler,
Silinmeyecek kader.
İçimde bir yaşamak duygusu.