Yaşamaya çalışırken Şiiri - Emrah Ateş

elimde sensiz düşüncelerimde anlam kazanamayan iki şey var şimdi
biri kalem diğeri ise kağıt
ve ben her düşüncemde seni yazıyorum
sevgimi yazıyorum
ne kadar da satır aralıkları boş kalsada...

ayrılığımızı yazıyorum
sayfaya baktığımda görebildiğim tek birşey var
kağıt
anladım ben sensiz cümle kuramıyorum...

resimlerine bakıyorum
her baktığımda içimde anlam veremediğim bir hüzün,
dokunsalar ağlar mıyım, küser miyim karşımdakine bilmiyorum
anladım ben hala, hala, seni seviyorum...

hayallerime bakıyorum içinde senin olmadığın
onları yarım bıraktığın
daha oluşturamadığım hayallerime bakıyorum
göremiyorum...

seni içime soluyorum
gözlerimi kapatıyorum işte bu sefer hayal kuruyorum galiba
diyorum,
seni içime çekiyorum
hayallerim takılıyor genzime
anladım ben sensiz nefes alamıyorum

başkalarına bakıyorum senin yüzünden
seni unutmak için başkalarına bakıyorum
göremiyorum...
anladım ben seni unutamıyorum

ölsem daha mı karlı olurdu sürünmekten
yoksa yaşadııklarım yanıma kar mı kalırdı
birşeyler kalır mıydı sana benden
birşeyler bırakabildim mi ben ölürken
yahut sürünürken

sevmesem daha mı karlı olurdu sevmekten
yoksa sevdiklerim yanıma mı kar kalırdı
yanımda mı kalırdı sevmediklerimi sevseydim
benden sana biraz birşeyler kaldı mı

ben sustum
artık yok birşeye mecalim
zaten sevgimiz için öldük
aşkımız için süründük
yaşamaya çalışırken...

Emrah Ateş