Mutlu olmaktan korkuyorum bugün,
sevmekten sevilmekten.
Yürümekten korkuyorum,
papatya tarlalarında.
Korkuyorum,
ılgıt ılgıt esen meltem rüzgarlarından.
Tranvaya binmekten,
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Yazdıklarınızın hiç birinden korkmuyorum, insandan korktuğum kadar
Güzel bir şiir, kutluyorum.
Aslında yaşamak, mutlu olmak değil korktuğumuz dostum. O kadar avlanmışki keklikler su içerken yalaktan. Artık pınarlar bile korkmak için bir uyarıcı olmuş olar için.
Yürümekten korkuyorum,
papatya tarlalarında.
Korkuyorum,
Yaşamaktan Ürküyorum
Mutlu olmaktan korkuyorum bugün,
sevmekten sevilmekten.
Yürümekten korkuyorum,
papatya tarlalarında.
Korkuyorum,
ılgıt ılgıt esen meltem rüzgarlarından.
Tranvaya binmekten,
bir nefes almaktan cıgaramdan.
Uyumaktan korkuyorum,
uyanmaktan bu gün
ve de dostlarımdan…
Öyle ki birtanem ben,
yaşamaktan ürküyorum
her gün.
Hasan Güven
Kalemine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta