Yaşamak Zor İştir... Şiiri - Ulvi Ziya

Tükendikçe yenilenip dolgunluğa eriştir...
Tekrar enerji kazanıp büyük uğraş veriştir...
Ayağa çivi batınca,inlemek normal bence;
Son düşülen yere kadar,amansız bir yarıştır...

Yol katetmek cesâretle; kâh yürümek,kâh koşmak...
Darbelenince kırılmak,alkışlanınca coşmak...
Bâzen yükseğe tımanıp,bâzen çukura düşmek...
Kan terleyip uğunmak; hayat,belâ arayıştır...

Elinde silâh yokken canavara karşı durmak...
Göğsünü siper ederek ateşleri durdurmak...
Mazlumlardan yana olmak,zâlime şamar vurmak...
Hâk'dan geliş,ilerleyiş,yine Hakka varıştır...