Hani ayrılışım vardı yanından
Bir akşam üzeri
Yolun her metresi
Boğazımda düğüm oldu
Acılarla,
Nefes almak yok.
Gözlerimi omuz başında,
İki damla gözyaşında bıraktım
Görmek yok.
Hoşçakal derken
Dilim kül oldu ağzımda
Dudaklarımı da
Son öpüşünle yitirdim,
Konuşmak yok.
Sensizliğe dayanamaz bu yüreğim,
Onu da sana bıraktım gülüm
Bu ayrılık olacak iş değil,
Yaşamak yok...
1991-
İsmet Bülent TanKayıt Tarihi : 21.12.2006 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!