seni yaşamak
gözlerin de, gözlerim
belki ben uzak şehrin ıssız adamı
kabuğumda bir ağır yük,
bırakıp gitmelerim çoktur
çoktur derin sevmelerim
sessiz adımlarım yapayalnız
bir gölgem, bir de ben
Arnavut kaldırımlarında dolaşan
dedim ya sana;
uzak şehrin yalnız savaşçısı
kocaman yüreğimde,
imge imge işlenmiş sessizlik,
çok oldu onu bırakıp gözyaşlarımdan döneli
dedim ya, uzak şehrin yalnız insanı
şimdi yoksun, şimdi sessiz bir gölgesin
renk verirken yakuttan elmastan ve zümrütten ve en değerli taşlardan bile değerli
ufacık bir an, gözlerime yansıyan güzelliğin
sen benim sessiz gölgelerime ses veren kadın,
Kayıt Tarihi : 17.1.2011 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
uzak bir şehirde, keşfedilen bir renk
![Salim Kabasakal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/17/yasamak-seni-12.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)