Yaşamak ölmek içindir,
Kanlı ellerin nasırlı halleri dokunur ilk tenine yaşlı gözlerinde dünya kederi,
Şaşkınlığın ilk çırpınışları ipek bedeninden esnek kemiklerine koyulur
Duyamaz kimseler içinde patlayan yanardağın lavlarının yaktığı yüreğinin sesini
Cennetten kovulan Âdem’in o derin ızdırabı melek yüzlü çocuğa ayan olur
Çırpınır çaresiz kurtulmak için düştüğü ilk günahkâr ellerin leş suretinden
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta