Yaşamak,Nefes Almakmı Şiiri - Serhat Çal ...

Yaşıyoruz işte,
Buysa yaşamak,nefes almaksa hayat
Hayatımızı feda ediyoruz kolayca
Sanki feda etme hakkı bizimmiş gibi,
Ve ardından ağlıyorsak feda edilenlerin,
Her yerde konuşuyorsak yaptığımızı
Aslında hiçbirini isteyerek vermiyoruz,
Saçın süpürge olması bir evlat için,
Her konuşmada evlada çarpılan bir koz oluyorsa,
Ve yemeyip yedirmek bir baba için,
İlerde söylemek için yapılan bir şeyse,
Düşünmeli insan!
Acaba ne kadar içten fedakarlık yapıyorum,
Bir dilenciye para verip,
Verdiğimiz paradan bile çok konuşuyorsak niye verdiğimizi,
Bir garibanı giydirip,
Dört bayram söylüyorsak,
Bu ülke için canımı veririm derken,başına amalar ekliyorsak,
Gerçek fedakarlar değiliz galiba.
Çok şey biliyorlardı,
Hiç konuşmadılar,
Çok acılar çekip,
Hiç birini anlatmadılar,
Darağacında,kıyılan nikahları oldu,
Yıllarca kadın tenine hasret yaşadılar,
Ve ülkelerinde,güneşi görmek yasaktı onlara,
Onlar Hilâli başka yurtlardan seyrettiler,
Vatan sevdası öyle büyüktiki içlerinde,
Vatandan ayrı kalmayı bile göze aldılar.
Herkes şapkasını önüne koysun,
Ahkam kesip,hergün suçladığınız insanlar,
Gerçekleri görebilenlerdi,
Gizledikleri tek gerçek,
Feda ettikleriydi