Yaşamak, ne için ? Şiiri - İbrahim Fırtına

Bir sokak ve gece yarısı
Boş bir banktaydı hala
Sönüktü sokak lambası
Kimse görmesin diye miydi
Bekleyen kendini göstermez mi..!
Bekliyordu elinde demet çiçekle
Gözleri yaşlıydı, bakışlarındaki giz beliriyordu
Kalbinden atamadığı bir şey var gibiydi
Bu sessiz saatte kimsenin geleceği yok
Bu umut niye? Diye sordum
Ve beklemediğim bir şeydi
Söylediği cevap bir yaşanmışlıktı..
Anılar eskir dedi
Unutulur belki
Belki de gömülür
Fakat bu kalp öyle bişey ki
Dokundu mu bir şey
Kalır izi ne ben silebilirim
Ne de kalbim unutturuyor
Ne yapsam diye düşünürsün
Ve olduğunla yaşamayı öğrenirsin..
Tutamadım kendimi
Boğazım düğüm düğüm
Ne yapmalı
Elindekinin değerini bilmeden
Ya da ona son bir kez bir şey diyemeden
Kaybetseydim diye düşündüm
Ne tarifi edilir ne kelimesi var
Yaşattığı hisle yaşamak gerekti..