Yaşamak Gibi Şiiri - Sadi Saçak

Yaşamak bir iddiadır aslında,
Hayatla inatlaşmaktır.
Bir de yorulmamaktır,
Yılmamaktır zorluklarda.

Hayatı yaşamak beceridir,
Sadece yaşamak yani, hiç bir şey yapmadan,
Nefes almak hünerdir,
Çünkü alamaz herkes nefes,
Yanında değilken sevenleri,
Yanında yokken sevdikleri,
Her insan yaşayamaz,
Yaşamak bu yüzden marifettir.

Yanında olmaz her zaman sevdiklerin,
Çoğu zaman yalnızsındır,
Hatta bazen sevebileceğin kimseler varken etrafında,
Korkundan tek başınasındır.
Kar altında kalan kedi yavrusu gibi,
Bir başınasındır.

Zordur bu hâl, doğru,
Fakat yaşamaya çalışmak gerekir.
Sevdiklerin yokken yanında,
Seni mutlu edecek bir şey de olmamışken,
Zordur evet yaşama tutunmak,
Ama keşke başka bir yolun olsaydı,
Başka bir çıkar yol bulabilseydin,
Keşke...

Ama yok!
Yok işte hiç bir şey,
Seni hayata ve yaşama bağlayacak olan,
Sensin yine, tek başına!

Öyle bir bağlan ki hayata,
Hani derler ya, cehennemde yanıp,
Cenneti düşler gibi,
Yaşamak gibi...